Coś z życia wzięte..

Sama w pokoju.

Ja z moimi wyobrażeniami o świecie.

Zbyt jasnymi kolorami na ścianach.

Zbyt mocnym makijażem na twarzy.

Zbyt wyzywającym ubiorem..

Sama w życiu.

Sama chodzące na ścieżce prowadzącej mnie do ni kąt.

Każdy chce mi pomóc.

Każdy jest niby blisko, ale daleko.

Proszę o pomoc, ale jej nie przyjmuję.

Zbyt wielkie marzenia.

Zbyt wiele rzeczy do zrobienia.

A ja jestem sama w tym pokoju.

Szczęście mogą dać mi tylko te tabletki.

Ale nie mogę ich zabrać.

Mimo wszystko, nie wezmę ich.

Nie chcę stracić przecież jednej osoby.

Tej najbliższej mojemu sercu.

A jeden ruch, jedno sięgnięcie po tabletki może zniszczyć wszystko.. 

Tutaj macie osobę należącą do moich misiaków <3 Aniu kocham Cię, nie zabijaj : **

A tutaj macie mnie, jeszcze jak był śnieeg <3 No cóż, taki mój codzienny nieogar . 

No tekst, który właśnie przeczytaliście jest z mojego życia wzięty ; )
I pisany teraz, na szybko.. Nadal bez weny ;c